Kako postati nevidljiv

Većina svjetskih medija je u oktobru prijenela rezultate istraživanja nevidljivosti na Univerzitetu Djuk u Severnoj Karolini u SAD. Mada djeluje prilično šašavo, ova nova tehnologija zaista omogućuje nevidljivost upotrebom metamaterijala.

U eksperimentu na Univerzitetu Djuk, metamaterijal je osvjetljen zračenjem u mikrotalasnom dijelu spektra i postao je nevidljiv za ovo zračenje zato što ga nije apsorbovao ili relektovao, već ga je skrenuo oko svoje površine. Korišten je cilindrični instrument prečnika šest centimetara, obložen bakarnim cilindrom kao nevidljivim plaštom. Instrument je osvetljen mikrotalasnim impulsom od 10 GHz. Cilindar je apsorbovao mali dio mikrotalasnog zračenja, ali su u njegovoj blizini zraci zakrivljeni, a potom ispravljeni. Ako u blizini nema jakih gravitacionih polja, vidljiva svetlost, mikrotalasno zračenje i svi drugi elektromagnetni talasi prostiru se uvek po pravoj liniji, a kada naiđu na prepreku, oni mogu da se reflektuju, delimično propuste ili apsorbuju. Svjetlost nikada prirodno neće zaobići neko telo kao voda kad naiđe na prepreku. No, osnovna ideja upotrebe metamaterijala na Univerzitetu Djuk je da se svjetlost primora da zaobilazi objekat, kako što čini vodena struja kad naiđe na kamen.

Sličan koncept postoji u Opštoj teoriji relativnosti Alberta Ajnštajna gde svjetlost skreće u blizini gravitacionog polja, ali ovde se taj efekat postiže korištenjem običnih Maksvelovih jednačina koje opisuju kretanje elektromagnetnih talasa. Ovaj relativno jednostavan koncept skretanja svjetlosti oko naročitno dizajnirane kloake najednom je zaokupio fizičare u mnogim svjetskim laboratorijama.

Tokom ove godine objavljeno je više radova koji su teorijski razmatrali upotrebu svjetlosnih kloaka i metamaterijala. Do sličnih ideja sa skretanjem svetlosti došli su u prvoj polivini godine i fizičari Ulf Leonard i Tomas Filbin sa Univerzitea Sent Endrju u Velikoj Britaniji. Nekoliko meseci ranije, u januaru, jedan fizičar u Rusiji je došao do sličnih zaključaka. Prema izveštaju MosNJuza, profesor Oleg Gadomski sa Univerziteta u Uljanovsku smislio je metod “konverzije optičke radijacije”.